Ik hoop dat jullie deze bizarre week met tropische warmte en temperatuurverschillen hebben overleefd...
Het deed me denken hoe verschillend we omgaan met de dingen die op ons pad komen.
En hoe we omgaan met onszelf als het even lastig, moeilijk en ingewikkeld is…
En dat is wat ik ook dit jaar weer mocht op scholen. Moeilijke dingen doen. Met leerkrachten, met kinderen, met ouders, met directeuren, met hele teams.
Persoonlijk leiderschap leren nemen over je eigen innerlijke processen. Over dat wat je denkt en voelt en doet. Over waarom je niet altijd datgene doet wat je eigenlijk zou moeten of willen doen. Omdat (lastig) gedrag iets bij je triggert, of omdat je niet durft te zeggen wat je eigenlijk wil, of dat je niet durft door te pakken daar waar het nodig is.
Want we weten allemaal wel heel veel. Over klassenmanagement. Over pedagogisch handelen, over consequent zijn, over een veilige sfeer, maar het is er lang niet altijd en we doen het ook niet altijd.
Want tussen iets weten en iets doen zit soms een hele wereld van gedachten en gevoelens waarvan we eigenlijk niet zo goed weten wat we daarmee moeten. Maar het zit ons wel in de weg. Om elkaar feedback te geven. Om op te staan tegen pestgedrag. Om een kind na respectloos/agressief gedrag eens een dag te schorsen (wat ook in het beleidsprotocol zo mooi beschreven staat). Grenzen aangeven. Maar we doen het niet (altijd). En dan gaat er heel veel mis.
Ik heb gezien hoe leerkrachten soms meer huilend dan lachend voor de groep stonden.
Ik heb gezien dat een hele groep een school terroriseerde.
Ik heb pestgedrag gezien, zowel bij kinderen als binnen teams.
Ik heb vermoeide directeuren gezien die moeite hadden om hun leiderschap te pakken.
Ik heb gezien hoe kinderen zichzelf klein maakten, of juist opbliezen.
Ik heb agressief gedrag op straat gezien, het grijze gebied tussen thuis en school.
Ik heb heel, heel veel onrust gezien. Bij leerkrachten en bij kinderen.
Ik heb gezien wat voor effect de hoge ervaren werkdruk heeft bij onderwijsprofessionals.
Ik heb uitval gezien vanwege spanningsklachten, ik heb jonge leerkrachten gezien die er mee stopten.
Ik heb respectloos gedrag van ouders en kinderen gezien.
Ik heb de onmacht binnen teams gezien en gevoeld om hier op een effectieve manier mee om te gaan.
Ik heb besturen gezien die van ellende niet meer wisten/weten hoe ze hun formaties rond moeten krijgen.
Ik heb directeuren gezien die geen meer hebben om als pispaal gebruikt te worden.
Ik heb woedende ouders gezien die boos zijn op school omdat problemen niet adequaat worden opgelost.
En ik snap dat allemaal. Als onderwijsprofessional met 25+ jaar ervaring. Been there. Done that.
En daarom ben ik ook gaan doen wat ik nu doe.
Werken aan persoonlijk leiderschap.
Rust en aandacht in de klas.
Moeilijke gesprekken op een productieve manier leren voeren.
Grip op je groep leren krijgen.
Effectief handelen in fasen en consequenties handhaven. Doorpakken.
Feedback leren geven.
Samen moeilijke dingen doen.
En dan gebeuren er schitterende dingen.
Want dit heb ik ook gezien:
Leerkrachten die hun regie weer terugnamen.
Schoolleiders die hun leiderschap weer oppakten.
Een fijne en écht veilige sfeer in de groep.
Leerkrachten die leerden omgaan met hun eigen gedachten en gevoelens en zo dit weer aan hun kinderen konden meegeven.
Huilende kinderen bij de laatste schooldag, vooral dat ene jongetje dat zei ‘ik voel nooit wat’.
Leerkrachten die ‘open’ gingen, hun verhalen gingen delen met de klas. En op die manier ook de kinderen uitnodigden om hun verhalen te delen. Omdat verhalen delen ons verbindt. Er ontstond meer verbinding.
Een groep die als los zand aan elkaar hing, ging als een team functioneren en kwam meer voor elkaar op.
Kinderen die elkaar meer gingen helpen en beter samenwerken.
Groepen waar meer rust, focus, concentratie en aandacht ontstond.
Teams die elkaar voorzichtig maar zeker steeds meer begonnen aan te spreken op gedrag.
Leerkrachten die zicht kregen en afscheid namen van hun eigen ‘drama’ gedrag, zodat het drama in hun klas ook stopte.
Leerlingen die meer hun verantwoordelijkheid namen voor hun eigen gedrag en hier veel beter aanspreekbaar op werden.
Ouders die zich gezien, gehoord en begrepen voelden. Serieus genomen. Die zich nu ook meer als een partner gingen gedragen en actief meedachten in oplossingen voor het gedrag van hun kind tussen thuis en school.
Het was een fantastisch schooljaar. Ik kijk er met heel veel plezier op terug en met een hart vervuld van dankbaarheid. Voor alle mooie momenten die ik heb mogen delen met al die prachtige onderwijscollega’s.
Want dit werk kan ik niet alleen.
Dat kan alleen als we dit samen doen.
En alle processen aangaan die ervoor nodig zijn om patronen te doorbreken en dingen anders te gaan doen, daar is altijd moed voor nodig.
En dan er dwars doorheen. Door alles wat je denkt en voelt.
Daar rust nog een taboe op. Dat voelt vaak erg oncomfortabel en doen we liever niet.
Je krijgt echt geen paars haar of schimmeltenen als jezelf toestaat om te voelen.
Zo ingewikkeld is het niet. Het zijn maar emoties.
Want alles wat we denken en voelen bepaalt uiteindelijk ons gedrag. Dus hoe meer je je bewust wordt van deze processen, hoe meer je bewuste keuzes gaat maken in dat wat je doet.
En daar helemaal ok mee leren zijn, dat is nogal een dingetje.
En dat dingetje, daar help ik je mee.
Zodat je zeer comfortabel leert zijn met je eigen processen, maar ook van maakt-niet-uit-welk gedrag van de ander. Dat maakt een wereld van verschil in hoe je hiermee omgaat. En buitengewoon interessante materie. Omdat gedrag dan fascinerend wordt, in plaats van frustrerend… 😉
Ik iedereen met wie ik heb mogen samenwerken heel erg bedanken voor een fantastisch schooljaar, waarin we samen weer processen in beweging heb gezet.
Vanuit de Academie voor Ontspannen Onderwijs starten in september/oktober weer mentoringtrajecten voor leerkrachten en mentoringtrajecten voor schoolleiders.
Voor meer informatie, of als je een vraag hebt over wat jullie kunnen doen aan goed werkgeverschap als het gaat om het aantrekken van nieuwe mensen en het behoud van je huidige medewerkers, stuur mij gerust even een bericht.
Voor nu wens ik jullie allen een hele fijne, welverdiende vakantie!
Geniet ervan!
Groet,
Rixta
