Precies een jaar geleden kon je me deze weken bij elkaar vegen. Onze trouwe hond, Kala, liep op haar laatste pootjes en we hadden besloten om haar vandaag, precies een jaar geleden te laten inslapen.
Het was een periode van rouw en verdriet. Superheftig.
En aangezien ik emotie-expert ben, heb ik deze processen nog eens dubbel bestudeerd. Eerst als ervaringsdeskundige. Later als emo-onderzoeker.
Ik kwam erachter dat we eigenlijk nergens leren hoe dat werkt. Leren omgaan met heftige emoties. Het gaat vaak over het ‘controleren’ van emoties, maar niemand leert ons te voelen wat we nou eigenlijk voelen. Dit zijn wat uitspraken die ik heb verzameld tijdens mijn onderzoek naar of je vroeger je emoties vrij mocht uiten. Totdat het over was.
Dit is wat mensen zeiden wat te vroeger tijdens hun jeugd te horen kregen:
‘Droog je tranen maar, het is ok’.
‘Stoere jongens huilen niet’.
‘Ja, zo is het wel weer even genoeg.’
‘Wees dapper.’
‘Wees stoer’.
‘Kwetsbaarheid is zwak.’
‘Je hoeft niet bang te zijn.’
‘Stel je niet aan.’
‘Alleen mietjes huilen.’
‘Stop eens met huilen. Nu is het wel klaar.’
‘Drama Queen’.
Bijna niemand kwam uit een gezin waarin je alles mocht voelen wat je voelde, met name wanneer het ging om boosheid of verdriet.
Ik denk niet dat dit helpt om ons emotioneel veilig te voelen en zodat we onze emotionele intelligentie kunnen ontwikkelen.
Het gaat er juist om dat je jezelf volledig toestemming geeft om je over te geven aan het proces. En dat is soms een hel. Bij rouw wordt je hart uit je lijf gerukt, en dat kun je bij momenten echt fysiek intens voelen. Niet voor niets komt hier de uitdrukking ‘hartzeer’ vandaan. Dat is nog een understatement. Maar net als bij alle emoties, gaat ook rouw in golven. En zelfs de heftigste pijn verdwijnt ook weer. Om op een ander moment weer terug te komen.
En die pijn, dat willen we liever niet. We willen die pijn niet voelen.
Dus gaan we dingen doen om onszelf af te leiden van die pijn. We gaan doelloos op internet en SM zitten, we gaan roken, drinken, drugs gebruiken of anti-depressiva slikken.
Er zijn heel veel manieren om onszelf te verdoven.
Plus, dat wanneer we geconfronteerd worden met pijn en verdriet van een ander (ons eigen kind) we daar zelf eigenlijk helemaal niet zo goed mee om kunnen gaan. Waardoor we het eerder afkappen dan toestaan. Dit is niet ok.
En aangezien kinderen niet doen wat we zeggen, maar meer wat we zelf doen, gaan onze kinderen dit later ook doen.
En ik wil dat niet. Niet voor mijn eigen kinderen en niet voor kinderen van toekomstige generaties.
Want als je ervoor kiest om jezelf te verdoven, dan voel je niet alles. Ook niet de mooie en de leuke dingen van het leven. En dat is wat ik wil. Voor mezelf, mijn eigen kinderen, alle kinderen. Voluit leven. Met alles wat het is.
Gelukkig worden we ons hier steeds meer van bewust. In de zorg, in het onderwijs, op andere gebieden in onze samenleving en dat is goed. En heel hard nodig.
En graag draag ik hier mijn steentje aan bij.
In de live paardenworkshop ‘Ontdek het geheim van consequent leiderschap’ gaat het precies hierover. Over leren voelen wat je voelt, zodat je vanuit daar kunt leren hoe je constructief leiding geeft aan jezelf en aan je klas. Omdat je paarden niet voor de gek kunt houden.
Ben jij nieuwsgierig wat je van paarden kunt leren over (sociaal) emotionele ontwikkeling?
Kom dan naar deze supergave workshop!
Een eerste kennismaking met een innovatieve manier van werken in het onderwijs en leerkrachtsupport. Gebaseerd op mijn unieke combinatie van 20 jaar lang kennis en ervaring als onderwijsprofessional en -specialist en paardenwijsheid.
Volgende week dinsdagochtend om 09.30 vertel ik hier meer over in mijn gratis besloten fb groep – https://www.facebook.com/groups/academievoorontspannenonderwijs
Ik verheug me erop om je te ontmoeten!
Hier is de link voor meer info over de live paardenworkshop ‘Ontdek het geheim van consequent leiderschap’. https://ikstaonderwijsadvies.nl/paardencoaching/
Lijkt dit jou leuk, leerzaam en waardevol? En/of weet je iemand die dit ook leuk zou vinden? Dan zou ik het waarderen als je dit bericht door zou geven aan jouw netwerk.
Mijn missie is om zoveel mogelijk leerkrachten te ondersteunen, zodat ze ontspannen en met passie en plezier hun werk kunnen en willen blijven doen.
Fijn als me wil helpen bij mijn missie. 😉
Ik koester de mooie herinneringen aan Kala en wens je een prachtige dag toe!
Groet,
Rixta
