Twee dagen geleden schreef ik over de klas van Menno.
En over de leerkracht die zich geen raad meer wist met deze groep.
Hoe kon ik in 1 dag iets positiefs doen? Hoe kon ik een kleine bijdrage leveren aan hoe de juf en de klas zich voelde? Naast alles wat er allemaal niet ok was, wat kon er wél?
Vlak voordat we na de gym zouden gaan, heb ik de klas gevraagd om iets op te schrijven voor hun juf. Wat was leuk dit schooljaar? Wat hadden ze van hun juf geleerd? Wat had de juf voor hen gedaan? Wat was iets bijzonders dat ze samen hadden meegemaakt?
Na een hoop protest gingen de kinderen toch aan het werk. Ze schreven allemaal iets op. Soms moest ik even helpen. ‘Kom op jongens, 30 schoolweken, daar moet ook iets posititiefs over te vertellen zijn, denk even na’. En dan krabbelde iemand weer iets op papier.
‘Dat je me altijd hielp bij de moeilijke sommen.’
‘Dat je zo goed kon uitleggen.’
‘Dat we op kamp zijn geweest, dat was tof’.
‘De klassenavond en de disco’.
‘De ijsjes die je trakteerde omdat we allemaal ons best hadden gedaan bij de cito’.
‘Toen je in slaap was gevallen op de jongenskamer’. (op kamp).
‘Ik ga je missen juf’.
Ik heb de papieren aan het einde van de dag op haar bureau gelegd met de overtuiging dat wanneer ze weer terug zou komen in haar eigen klas, ze toch een beetje anders naar haar leerlingen zou kijken.
Iedereen verdient het om het schooljaar, en zeker een groep 8, positief af te sluiten. En de juf ook.
Groeten,
Rixta
PS. Wil je op de hoogte blijven van mijn ideeën, plannen en acties?
Ben je benieuwd naar mijn nieuwe website waar je straks vanalles kunt vinden over lastig gedrag in de klas? Over moeilijke groepen? Over wat wél werkt?
Of ken je iemand die dit misschien wel interessant zou kunnen vinden?
Dan zou ik het supertof vinden als je dit bericht zou liken en doorsturen of delen.
