Moeilijk gevoel

Gisteren schreef ik iets over vakantiestress.
Daar zat ik nog even over na te denken.
Over stress. En de gevoelens die stress met zich meebrengt.

1 op de 4 leerkrachten krijgt namelijk, volgens de laatste onderzoeksgegevens, vroeg of laat last van burn-outverschijnselen. En dat begint met stress.
Een beetje stress is prima. Gezonde wedstrijdspanning noem ik dat. Dan maakt je lichaam extra adrenaline aan en sta je op scherp. Om goed te kunnen presteren. Mooi hoe dat werkt.
Als het goed is en de situatie is voorbij, dan gaat je lichaam weer in de ‘neutraal’ stand. Dan zakt je adrenalinepeil weer en ontspant je lichaam zich weer. Het gevoel van spanning vloeit letterlijk weg uit je lichaam en dat voel je mentaal, emotioneel en fysiek.
Maar soms neem je niet genoeg rust en kan je lichaam zich onvoldoende herstellen.

Dan blijft er teveel adrenaline in je lichaam aanwezig en blijf je ‘aan’ staan. Is even niet erg, maar als dit te lang duurt, dan kan je lichaam zich niet herstellen. Duurt dit te lang, dan krijg je inderdaad last van burn-outverschijnselen.

Ik heb zelf ook een burn-out gehad, jaren geleden. Wens ik niemand toe, was echt heftig.
Maar als ik er één ding van geleerd heb, dan is het dan je 2 dingen kunt doen:

1. of je gaat naar je lichaam luisteren
2. of niet.

Maar aangezien je lichaam altijd wint, blijft er eigenlijk maar 1 optie over.
Naar je lichaam (leren) luisteren.

En dat leren we niet zo erg goed.
Ik heb dat in ieder geval niet echt van thuis meegekregen. Of op school.

Dat het belangrijk is om de signalen van je lichaam serieus te nemen.
En niet als het al te laat is, want dan ben je al ziek. Of te moe.
Maar eerder dus.

Ik heb vaak meegemaakt dat wanneer ik een klas begeleidde naar meer rust en aandacht, dat kinderen (en vaak ook de leerkracht) aan het einde van een oefening met elkaar deelden dat ze zich zo moe voelden. Ik zag het ook aan de hele lichaamshouding, de ogen, de schouders. Zo moe, zo moe. Soms vielen kinderen letterlijk in slaap tijdens sommige oefeningen…

Het is fijn als je in een vroeg stadium kunt leren voelen wat je lijf tegen je wil zeggen.
Dat je voelt dat je moe bent. Dan weet je dat. En dan kun je beslissen hoe je hiermee omgaat. Soms heb je dan even een ‘just dance’ dansje nodig en ben je weer fris en fruitig, maar soms heb je behoefte om je even in stilte op te kunnen laden.
Iedereen is anders en heeft hier andere behoeften in, afhankelijk van de situatie.
Allemaal prima.

Hoe zou de wereld er uitzien als we ons lijf meer serieus zouden nemen?
Echt leren voelen wat het ons wil zeggen?
Over wanneer we helder en alert zijn om nieuwe dingen te leren.
Over waar onze grenzen liggen en die van anderen beter leren aanvoelen en respecteren?
Over wanneer het tijd is om rustig iets te eten en te drinken.
Over wanneer het ook even genoeg is.

Natuurlijk kun je niet op elk moment toegeven aan elke behoefte, dat is niet handig.
Maar om structureel signalen te negeren omdat we vinden dat ons hoofd en onze cognitieve ontwikkeling het allerbelangrijkste is, is erg ongezond. Kijk maar naar de cijfers. De mensen die in het onderwijs werken en last krijgen van een burn-out worden er elk jaar meer en de leeftijd steeds jonger. Dat zegt iets over hoe we ons onderwijs inrichten.
Plus dat zoveel nadruk leggen op de cognitieve ontwikkeling nou ook niet echt de gewenste resultaten oplevert in vergelijking met andere OESO-landen…

Ik denk dat dit anders kan. En anders moet.
Ik denk dat we leerkrachten en kinderen kunnen helpen door meer aandacht te schenken aan je lichaam en dat wat het je wil zeggen.
Je emoties te gebruiken als navigatiesysteem in plaats van als ongewenste zaken. We hebben ze niet voor niets.
Je grenzen leren voelen en respectvol aangeven. En dat geldt voor iedereen in de school. Een gesprek waar je tegenop ziet, toch op een fijne manier kunnen voeren, omdat je goed kunt voelen wat er op welk moment gebeurt in je lichaam.

Op deze manier leer je goed voor jezelf te zorgen.
En dat is nodig. Want als jij goed voor jezelf leert zorgen, dan leer je kinderen, onze volgende generatie om dit ook te doen. Kinderen leren niet van dat wat je zegt, maar van wat je doet.

Laten we dus voorleven hoe we willen dat de wereld en om even dicht bij huis te blijven, het onderwijs, er over 5 en 10 jaar uit komt te zien.
Mijn ervaring is dat wanneer mensen en kinderen dit leren, ze zich veel prettiger voelen, gezonder zijn, gelukkiger, zich beter kunnen concentreren, beter zijn in het oplossen van problemen, creatief kunnen zijn en veel betere sociale contacten hebben.
Daarom start na de zomer de Academie voor ontspannen onderwijs. Omdat als er zoveel leerkrachten gestresst raken of een burn-out krijgen, we straks helemaal geen onderwijs meer hebben, laat staan ontspannen onderwijs.

En als beginnende leerkrachten het geheim leren van een Gouden Start, en van ontspannen leraarschap (in plaats van te vertrekken uit het onderwijs wat nu een kwart van alle beginnende leerkrachten doet, binnen 5 jaar), dan kunnen ze voelen waarom ze in eerste instantie voor dit prachtige beroep hebben gekozen en willen ze graag vol passie en plezier blijven lesgeven!

Jarenlang volg ik het onderwijs en alle ontwikkelingen op de voet. In deze tijd heb ik gekeken naar wat de succesfactoren zijn in het onderwijs, wereldwijd gezien. Ik heb onderzoek gedaan naar wat werkt, waar en waarom.

En nee, we kunnen niet precies 1-op-1 kopiëren hoe andere landen het doen, want we zitten in Nederland en niet in Scandinavië of China. Maar we kunnen wel leren van hun good practices. En samen kijken naar wat voor jou en jullie school werkt en wat niet. En wat je zou kunnen doen om ervoor te zorgen dat je je ziekteverzuim kunt terugdringen, en tevens werkt aan een gezondere nieuwe generatie…

Daarom heb ik al deze kennis, expertise en mijn eigen ervaring gebundeld in deze Academie voor ontspannen onderwijs.
Wat kun je verwachten in de Academie voor ontspannen onderwijs?

– Ondersteuning, ontlasting en snelle en adequate hulp voor alle leerkrachten.

– Een Gouden Start voor beginnende leerkrachten.

– Hoe je structureel aan rust, aandacht en concentratie kunt werken in je groep.

– Leer het geheim van ontspannen leraarschap.

– Leer goede communiceren op de werkvloer en met ouders.

– Praktische oefeningen voor in de klas.

– Geen ingewikkelde nascholingen, maar hands-on help, tools en technieken die je meteen in kunt zetten en gebruiken.

– Iemand die af en toe even met je meekijkt, je helpt, je ondersteunt en je precies geeft wat je nodig hebt, zonder dat je daar je collega’s mee hoeft te belasten.

– Een plek waar je je verhaal even kwijt kunt.

– Snelle oplossingen voor nijpende zaken.

– Zonder formulieren, administratie, groepsplannen of hulpvragen indienen bij je IB-er en wachten totdat er hulp beschikbaar is…

– Kortom, een plek waar je alles vindt wat je nodig hebt op het gebied van sociaal-emotioneel leren en alle dingen die lastig zijn en waar geen handleiding voor is…

Dat, en meer, vind je in mijn Academie voor ontspannen onderwijs.

Meer nieuws volgt binnenkort! De website wordt op dit moment aangepast en hier kun je binnenkort alles op vinden wat je wil weten over deze Academie voor ontspannen onderwijs.
Voor nu, lieve leerkrachten, wees trots op jezelf en wat jullie allemaal bereikt hebben dit schooljaar.
Onderschat nooit de impact die je hebt op de levens van zoveel kinderen.
Je maakt écht het verschil. Je doet ertoe.

Rust daarom goed uit, zorg goed voor jezelf geniet van een welverdiende vakantie!!!

Zou je hieronder een bericht achter willen laten en wat je vond van dit artikel?

Dank!

Fijne zondag.

Geniet!

Groet,

Rixta