Bloedzuigers

Dakota, de beste maat van mijn paard Ramses heeft een nare koeienwrat op zijn buik, vlak achter zijn voorbeen. Wat begon als een klein plekje, is uitgegroeid tot een irritante plek. Daar moest iets aan gebeuren. Omdat het geen goed idee is om de wrat helemaal chirurgisch te verwijderen, vanwege kans op wildgroei, besloot de eigenaar, een goede vriendin van me, om eens op onderzoek te gaan naar de mogelijkheden.

Die heeft ze gevonden in de vorm van bloedzuigers. Dus toen ik op stal kwam gisteren, zag ik Dakota staan met een paar bloedzuigers aan zijn buik. Na de eerste reactie (IEIEUUWW!) begonnen deze diertjes mij te fascineren. Blijkt dat ze op het moment dat ze zich vastzuigen, ze hun speekselklieren legen in het lichaam van het dier waar ze zich aan vastgezogen hebben. Dit speeksel schijnt dan weer een helende werking te hebben op het lichaam van het paard in dit geval. Boeiend.

Het is een onconventionele manier om een probleem aan te pakken. Maar hé, als het werkt, who cares? We gaan het zien.

In de trajecten die ik op scholen doe bij moeilijke groepen, hoor ik vaak dat mijn manier van werken soms nogal onconventioneel is. Dat is in mijn beleving volkomen logisch. Want als je alle normale en gebruikelijke strategieën als hebt uitgeprobeerd en alle beschikbare hulptroepen al hebt ingeschakeld en dat werkt allemaal maar matig, of niet, of soms, of even. Wat dan? Hoe los je dan de problemen op in een groep die al jaren bestaan? Patronen die zijn ontstaan? Hoe verander je een moeilijke groep is een gezellige, fijne klas waar iedereen zich prettig voelt?

Dan kom ik. En kijk ik wat er nodig is. En ja, soms zijn dat dus bloedzuigers. Niet echt trouwens, maar bij wijze van spreken. Dan gaan we aan de slag. En dat kan voor sommige leerkrachten (en ouders en kinderen) heel anders zijn dan ze gewend zijn. Helemaal prima. I don’t care. Als het maar werkt. Zodat jij als leerkracht weer met plezier voor een fijne klas kan staan!

Hoe zit dat bij jou in de groep? Kun je verder met dat wat je kan en weet? Kun je het hoofd bieden aan lastig gedrag? Is er genoeg hulp voor handen waar je wat aan hebt?

Of heb je het gevoel dat er meer nodig is?

Hoe gaan de laatste maanden van het schooljaar er voor jou en je klas uitzien?

Groeten,

Rixta

PS. Wil je op de hoogte blijven van mijn ideeën, plannen en acties?

Ben je benieuwd naar mijn nieuwe website waar je straks vanalles kunt vinden over lastig gedrag in de klas? Over moeilijke groepen? Over onconventionele methoden? Die wél werken?

Of ken je iemand die dit misschien wel interessant zou kunnen vinden?

Dan zou ik het supertof vinden als je dit bericht zou liken en doorsturen of delen.

Laat je hieronder nog even een reactie achter? Dankjewel! ?